Ons grote Jij & Ik / War Child avontuur - DE LIVESHOW

JIJ & IK

LIVESHOW

Voor War Child

Eindelijk de langverwachte blog over

*tromgeroffel*

ONS JIJ & IK AVONTUUR!

Samen zingen voor War Child, LIVE, 29 juni 2016.

Na een spannende voorronde zijn door een vak-jury onder wie Marco Borsato & zijn lieve dochter Jada 8 ouder-kind koppels geselecteerd uit velen inzendingen.

Tot de bekendmaking van de koppels was het spannend. Lissy en ik zaten al in de top 25 (ergens op de 7e plek qua views destijds). Uit deze 25 zouden maar 6 koppels geselecteerd worden, en nog 2 wildcards voor degenen die buiten de top 25 vielen.

Tooske Ragas, Marco Borsato & ik

Goeie gozer Michael v Breemen, bij wie ik regelmatig veel songs heb opgenomen en onlangs met mijn op dat moment 8 jarige meisje, kwam met de suggestie om Lissy en mezelf aan te melden. 

Dit was nog een verjaardagscadeau van mijn lieve moeder. Op dat moment wisten we helemaal niet waar deze opname toe ging lijden. 

Daar, dus!

Wat me tevens zo aansprak, los van dat het een fantastisch programma is voor oorlogskinderen, was ook dat het ging om die belangrijke band tussen ouder en kind. Lissy beseft zich dit heel goed. 

Ik was 17 toen ze in mijn buik ontplooide tot een volmaakt mensje, en ik wist al meteen dat zij iets goeds ging betekenen voor deze wereld. Somewhere. Somehow.

Dat is nu wel gebleken. 

Op haar 2e was ze al druk met een verhuisdoos inpakken met speelgoed en eten. „Dan worden de arme kindjes weer blij Mama”.

Ik zette een wonderkind op de wereld, Lissy

En zo begon ons avontuur;

Op een vrijdag toerde Marco door het land om drie kandidaten te overvallen. Hij zou zoiets ook bij ons doen, maar er was even onzekerheid over of ik het fysiek wel ging redden. De tv producent kwam dus die maandag thuis langs voor een goed gesprek. Vrijdag zouden we het horen.

En ineens, dinsdag-middag terwijl Lissy thuis was van school voor lunchpauze, ging FaceTime een aantal keer over.

Meestal, bij ons dan haha, gaat het perongelijk als iemand via FaceTime belt, maar hij bleef rinkelen. Het was de televisie producent. Ik zag een zwart beeld en hoorde wat geroezemoes (meestal als je haar aan de lijn hebt is het op de achtergrond een ‚kippenhok’ hihi).

Ik nam op en zei: Ik zie je niet!

Tv producent (wegens privacy noem ik geen namen): Ja klopt, ik heb een bad hair day.

Goed, ik had natuurlijk weer niks door en vroeg wat ze wilde weten. Toen vroeg ze me of Lissy nog thuis was (perfecte timing, geen toeval!). 

Dus ik roep Lissy en richt de camera op haar. 

Tv-producent: „Ik wil graag een shot van jullie samen”. 

Een shot van ons samen (ehh, nee niet de dag dat we overvallen werden hihi)

Daar moest ik even over nadenken want ik was net wakker, morfine hoofd en een ECHTE bad hair day.. LOL.

Goed, ik richt de camera op ons beiden en ineens krijgen we te horen: „Gefeliciteerd ik heb leuk nieuws, jullie mogen optreden”!

WOOOW.

Lissy keek me aan en begon te gillen. En mijn eigen reactie weet ik niet eens meer. Een jaartje geleden vond ik een buurthuis nog te eng maar zette me eroverheen en inmiddels hebben Lis en ik (solo) al verschillende optredens mogen doen en ook nu staan er grote podia op de planning, op zeer kort termijn. 

 Eerdere optredens van Lissy afgelopen jaar

Ik kon in 2013 mijn eigen speeksel niet eens meer inslikken. En nu .. mogen zingen voor zo’n geweldig doel en heel NL. Mijn hart ligt altijd bij hen die door een vreselijke tijd gaan. 

Het is zeer bijzonder dat ik ‚weer kan zingen’. Lang de tijd nodig gehad om dit te accepteren. Maar dit ben ik. En ik mag met mijn geweldige filosofische dochter met muziek anderen helpen! Hoe mooi is dat?

Persfoto

—

REPETITIES BIJ BABETTE LABEIJ, KLEDING DOORPAS EN PERSMOMENT.

 Bij Babette's Music Academy

Bovenstaande vond plaats op 12 juni in de zangschool van Babette. 

Het was werkelijk geweldig om alle kandidaten te ontmoeten. Er was direct een klik tussen iedereen. En ook de grote boys Kim (15) en Bogus (16) waren zo lief met de ‚kleintjes’.

Mijn Lissy was uiteindelijk de aller-jongste van allemaal.

Kinderen met talent zijn wijs voor hun leeftijd. Allemaal, stuk voor stuk.

Hier ontstond een, zoals Lis het zo mooi zegt, een band voor het leven.  Vanaf nu was er een gezellige groepsapp, maakten we plannen voor gezamenlijke muzikale bbq’s etc.

Dit was wel een chaotische dag.  We dachten dat we rustig gingen repeteren met Babette maar het was enorm druk, iedereen had maar een half uurtje. En dan komen Marco, Tooske en Jada ineens binnengewandeld, waar wij niet op hadden gerekend. 

We genoten uiteraard met volle teugen. Het was een geweldige, maar ook zeer inspannende dag. 

Bij RTL BOULEVARD, dinsdag 28 juni 2016 uitgezonden

Via de Zonnebloem hadden we een rolstoelbusje besteld.  Alleen mijn lijf is alleen maar gewend om 1x per week heel kort (ochtend, om kids naar school te brengen en te lezen met groep 4). De terugweg was ietwat te heftig voor mijn lichaam dus besloten we gelijk het die week daarop anders te gaan doen. Op de achterbank liggen en bij degenen ‚op schoot’ die meegingen om mij te helpen met medicatie toedienen en alle andere toeters en bellen. En ook met anti-decubitus opleg-matras!

—

SOUNDWISE: 19 juni 2016

REPETEREN BIJ JOCHEM FLUITSMA & ERIC VAN TIJN

En zoals ik net vertelde zijn we deze dag weer naar Amsterdam gereden.

Het scheelde dat het dit keer niet een hele dag was en er weinig inspanning was. Eigenlijk alleen maar genot. 

En wat is die Eric ook een schat, hij prees Lissy omdat ze zo perfectionistisch was... Soms heb je nu eenmaal 'bepaalde afwijkingen' nodig om iets tot een groot succes te maken hahaha! En dit werkt in haar voordeel.

En alle kandidaten zijn hier nog closer geworden dan we al waren. 

Over de band tussen de kandidaten gesproken:

 Op TV zie je natuurlijk alleen maar de wedstrijd bij talentenjachten als „The Voice, IDOLS etc”. 

Je ziet niet hoe hard kandidaten samen werken om de show tot een succes te brengen en hoeveel generale repetities er nodig zijn.

Op televisie lijkt het algauw op concurrentie. 

In een van net benoemde programma’s gaat het natuurlijk wel om een grote prijs en is er veel strijdlust. 

 

Tsja... Even medicatie toedienen om de zoveel tijd moet ook gebeuren.. Lijkt net een junkie zo whaha!

Jij & Ik was geen talenten-jacht. Er waren dan wel (volgens de vakjury) acht ouder-kind talenten, maar we strijdden nergens om, er is behalve een trofee geen grote prijs of belofte.  We deden alle acht belangeloos mee.  Vóór WAR CHILD.

Het wedstrijd element was, hoe cliché ook, bedoelt om het spannend te maken voor de kijker en je begrijpt het al, om op die manier zoveel mogelijk mensen voor de buis te krijgen!!

Kiekjes bij Soundwise:  

Kids zingen "Samen voor altijd"... TALENT!

——

REPETITIE-DAG 1 IN HET AGORA-THEATER TE LELYSTAD.

YEAHHH!

Het grote feest = begonnen!

Na flink wat lol met mijn dochter en Maureen, verkenden we het prachtige theater.  Bij het kunstwerk wat daar hing vroegen we ons af waarom de Twin Towers op de die manier als kunst werd beschouwd maar meer waaróm zo heavy.

Maarrrr dat is slechts een detail en niet belangrijk. We werden begeleid naar de studiozaal en we keken onze ogen uit.

Als twee hoog-gevoelige dames moesten we even wennen aan de felle spotlights en keiharde muziek. 

Ik zag de geweldig grote band van Eric niet, maar die kwamen ineens tevoorschijn toen het decor de lucht inging. Het was net alsof ik voor een super speciale show uitgenodigd was.  We hebben zo genoten van de repetities van de mede-kandidaten als ook die van onszelf.

 WAT DOE JE ALS JE INFUUS NIET GOED DOORLOOPT? DAN LEGGEN ZE HEM OP JE HOOFD! Gnagna!

 

Ook respect voor ALLE mensen achter de schermen want man man wat zijn me dat er een hoop!

 Lissy oefent met Rob de Nijs

 Na een stuk of 5 keer was alles goed doorgenomen, de band, licht, geluid, camera's, 3d effecten etcetera

 ZO TROTS OP MIJN DOCHTER!

 En nu is het hoogste tijd om aan te schuiven bij het enorme diner!

Geweldig, de liefde en warmte in de groep en hoe iedereen elkaar aanmoedigt!!

Hieronder een aantal van de lieve schatten.

Het was een lange dag maar van elke seconde genoten. Een eigen kleedkamer zelfs…  

Zo vroeg mogelijk ons bed ingedoken eenmaal thuis want de dag erna is .. de grote dag!

Nog een diner ook!

En nu, moesten we nog maar 1 nachtje slapen!

——

DE GROTE DAG

Wat voor jullie begon met een introductie filmpje en onze openingssong, begon voor ons al ruim 2 mnd terug, en we hebben keihard hiernaar toe gewerkt met zijn allen, en over het openingsnummer gesproken......  Geen woorden voor zo bijzonder.

Deze dag moesten we opnieuw repeteren, maar dan de gehele show.  

Het hele wedstrijd item ging aan ons allen voorbij. Om te testen of alles goed werkte kreeg ieder koppel tijdens de generale ‚150 punten’ (al zat er nog geen kip hihi het gaat om het idee).  We hebben toen veel gelachen. 

Er was s’middags lunch en s’avonds een diner.  

We werden na de generale allemaal ‚in de schmink’ gezet. 

Lieve visagiste welke zei „Jij hebt zo’n lekker opmaak-hoofd ik kan niet stoppen” hahaha! En dan mijn mega lange haar, was ze ook wel even zoet mee. Ik hou ervan; dat getut!

De uiteindelijke kleding werd afgestemd…

In de kleedkamer werden wij verrast bij binnenkomst! Zie nou HOE LIEF! 

En zoals je ziet had prinses Lissy al haar sieraden uitgestald hahaha! Ijdeltuit!

In de hallen van de kleedkamers was het mega druk.  Van selfies maken met mensen als Matt Simons, Esmee Denters, Rob de Nijs etc tot samen zingen, kids die als dolle honden tikkertje spelen…. Alle mensen van het programma probeerden de kids als een vangnet bij elkaar te houden hahaha! Want we gingen over enkele ogenblikken LIVE en ja, verdwalen kan je daar goed. 

Erg hard gelachen in die gang daar!

Vlak voor de hele kudde naar de coulisse ging kregen we nog een peptalk van Rob de Nijs met de woorden: „Toi toi toi, en als jullie het effe niet meer weten, denk dan aan mij” HAHA! Geweldig.

Met Matt Simons

En toen stonden we gezellig met zijn allen in de donkere coulisse bij het hele licht/geluid/beeld team en alle andere leiders daar met ieder zijn eigen functie. Ook stond daar zowat alles geparkeerd van het decor van elk duo.. Er stond een boom, een botsauto en achja mijn elro (elektrische rolstoel) kon natuurlijk niet ontbreken!

Vlak voor we LIVE gingen

„ZIJN WE AL LIVE?!” vroegen de kids elke keer en een minuut leek een eeuwigheid te duren. Ik had verwacht mega zenuwachtig te zijn, maar ik was de kalmte zelve. Ik was alleen maar gefocust op mijn meisje. Ik ben dus ook de gehele uitzending en zelfs toen wij aan de beurt waren van binnen heel rustig en dichtbij mezelf gebleven.

Lissy gaf zoveel positieve energie en zij heeft velen harten mogen stelen en hoopt nu dat ze met haar positiviteit „mensen en kinderen die niet zo happy zijn” kan bereiken / helpen. 

Onze namen staan bij de meest gebruikte en gezochte woorden op Twitter!

 

Maar daar zijn we nog niet Saar!. 

Ochja wat meer kan ik zeggen? Jullie hebben allemaal de uitzending gezien. 

Dus ook de bekende (zelfs LindaNieuws bereikte) uitspraak na de vraag van Marco wat voor goede tips ze kreeg van Babette Labeij.

En hoppakee, madam antwoordde „Dat we niet zenuwachtig hoeven te zijn, want iedereen poept”. Ze kreeg de hele tent aan het lachen en ook de media schrijven hier veel over.

 LEKKER DING!

Maar natuurlijk wordt niet alleen het poep-fragment gewaardeerd (haha!) maar ook ons optreden.

189 mensen stonden op, ik zat in een roes. Ik was alleen maar trots op mijn kind. Wilde haar het liefst plat-knuffelen. 

Ik kreeg niet mee dat we bovenaan stonden maar dat boeide mij om eerder vertelde feiten niets en Ben (vader Farah) was echt de held die avond toen hij zei dat alle acht koppels winnaars zijn en dat dit gaat om het goede doel en een herinnering is om nooit te vergeten.

Diepe buiging voor deze uitspraken Ben!

Dit moment ging echt volledig langs me heen, zo trots als ik was/ben op mijn kind.

Lieve fans/volgers postten hele mooie dingen op ZNS en via andere kanalen. Dank-jullie-wel!:

 LISSY WAS APETROTS OP HAAR GROTE LIEFDE, HAAR GROOTSTE SUPPORTER. Lieve tortelduifjes, al samen vanaf geboorte.

Eenmaal in de coulisse ‚stond’ ik er ietwat verdwaasd bij, in de zin van… UHHHH en wat nu ookal weer? 

Toen zei onze begeleidster dat ik moest blijven en dat Lissy op de winnaars-lounge zat. Iedereen moest lachen omdat deze kleine meid haar eigen show maakte, en gelijk had ze!

Maar goed, toen moest ik ineens het podium weer op en TOEN PAS (goeiemorgennnnn) ging ik me beseffen dat we finalist waren. Dus. OKE.. !

Erika en ik keken elkaar aan en begrepen elkaar zonder dat er woorden nodig waren, toen zij met haar zoon Jozef precies evenveel mensen hadden laten opstaan!

Tooske haalde het *noodscenario* erbij, de jury welke bestond uit Eric van Tijn, Esmee Denters en Babette Labeij.

Alledrie vonden ze het vreselijk om een beslissing te maken. Ik had eigenlijk de hele tijd binnenpretjes tijdens dit gebeuren. Hebben wij weer. 

 STRIKE A POSE ... Toppertjes!

 Kaatje, mijn allerbeste Maatje, met Matt

Thanks voor al je hulp deze dag lieverd.

En hier het stukje wat ik erover plaatste op ZoNietSaar:

Ook Lissy is erg enthousiast door de velen enthousiaste reacties.

Ze is Eric van Tijn voor altijd dankbaar dat hij met zijn woorden "Ze zijn eigenlijk allebei even goed en dan wordt het heel lastig. Je gunt het die kleine, maar die andere kleine ook.. Maar als ik met mijn hart kies ga ik toch voor die (wijst naar Lissy) kleine" haar zijn stem gaf. 

We kennen hem nog als jury in Idols; dus beschouwen we dit als een groot compliment!

Ze vindt het heel erg lief dat zoveel mensen zich druk maken om het feit dat het andere duo won en is zoals al getoond in het filmpje van mening dat als 'de staande ovatie de winnaar bekend maakt en dat de bedoeling is van het spel' er geen hogere score kan zijn.

Maar het was ons, zoals vandaag ook in de krant staat, niet te doen om het winnen. En dat geldt voor alle kandidaten. We hebben zoveel lieve warme vrienden erbij in ons leven. Met zoveel mooie plannen. 

Een gezellige groepsapp..

We zijn dit avontuur dan ook met zijn allen aangegaan en hebben genoten.

Een blog en video volgt, maar ik wilde alvast Lissy haar woorden delen met jullie. Ze zei vanmorgen (letterlijk vertaald:

"Mama weet je die mensen die nu boos zijn op Babette, dat is echt heel lief want dat is een eer 'in' mijn hart maar ik hou al zoveel van alle kinderen en ze zijn mijn vrienden voor het leven geworden. De oorlogskindjes zijn de winnaars Mam, en weet je? Ik vind Babette nog steeds lief hoor"

Zoals ook te zien is op deze screenshot vlak na de uitslag.

Tot zover. Want Rust = een Must maar er gebeurt zoveel, ik kan het moeilijk bij'benen' maar dit moest ik toch echt weer even delen.

Ze bedankt al haar 'fans' en hoopt dat ze een inspiratie mag zijn voor (Lissy's woorden-->) "mensen en kinderen die niet zo happy zijn"

Want ja, hoe mooi, kan het leven zijn?

Ik ben trots op mijn mini-me!

——

 Knuffelen en kletsen met die lieve Marco die ook zo trots is op jou!

Wat ben ik trots op mijn kind. Ik heb als kind altijd sterk de behoefte gehad later een weeshuis op te zetten. Dat er goede doelen bestonden had ik toen nog geen besef van, maar ik heb de wereld altijd oneerlijk gevonden en kon als kind niet begrijpen dat er arme mensen bestonden als er genoeg eten was op aarde. Zo kon ik er helemaal niet bij waarom mensen oorlog voerden. Mijn eigen moeder was een oorlogskind en moest als Nederlandse ‚Indo, vluchtten voor de Indonesiers na wat NL Indonesie had aangedaan.

Ik zei als kind altijd „de bank kan toch geld maken, waarom maken ze dan gewoon niet genoeg voor iedereen”.

Ik zie nu mijn spiegelbeeld in mijn kind. Ook zij kan het leed op de wereld maar niet begrijpen en voelt zich algauw schuldig als zij een keer ‚verwend/vervelend gedrag’ laat zien (wat ze helemaal niet is maar wel bij kinderen hoort om zich te kunnen ontwikkelen).

Eigenlijk, is Lissy een kloon van mij. En zij is het, die haar Mama overal over de streep trekt.

Een mooie combi in een huis: met natuurlijk onze sterke superheld Elijah, die niet kan ontbreken en alles in evenwicht houdt.

Precies, zoals ik omschreef in het video-fragment vlak voor ons optreden. 

EN WAUW, ZELFS IN LINDA*NIEUWS!

Check it out!

http://www.lindanieuws.nl/nieuws/fragmentgemist/warchild-lissy-en-saar-jij-ik/

 

Misschien is het woord levensverbeteraar wat te cru gezegd maar zo is het wel.

En dáárom kozen we voor de ‚spotlights’. 

Het is een eer dat mede dankzij ons veel mensen hebben gebeld en Friend van WarChild zijn geworden!!!!!!!!!!!!!

———

Lied door mijzelf geschreven voor War Child

"Weet dat ik je nu al mis"

Gevangen in een trauma

Weg van je veilige bestaan

In een mega hitte sauna

Verander jij jouw naam

Want je kan niet terug

En je moet zo vlug:

Rennen voor je leven

Plukken wat je kan

En nog altijd blijven geven

Ookal ben je nog zo bang

"Houd vol lief kind, nog even

Het is daarginds, ren voor je leven"

Ren voor... Een bestaan.

Later wil jij je land opbouwen

Als je groter bent gegroeid

Je hebt nog niet eens kunnen rouwen

Om al wat is weg geroeid 

Maar je kan niet terug, 

en je moet zo vlug:

Rennen voor je leven

Plukken wat je kan

En nog altijd blijf je geven

Ookal ben je nog zo bang

"Houd vol lief kind, nog heel even

Het is daarginds, ren voor je leven"

Je rent voor... Een bestaan.

Midden in de donkere nacht

Sluit je angstig je ogen

En fluister je heel zacht:

"Mama, ik kan het niet geloven;

dat Papa er niet meer is

Mam, wil je me een ding beloven?

Weet dat ik je nu al mis"

En weer ren je voor je leven

Plukt wat je plukken kan

En nog steeds blijven geven

Steeds wat minder bang

Houd vol lief kind, nog maar even

Bestemming bereikt, in leven

Je hebt gerend... voor een bestaan. 

Lieve mensen,

Je kan groeien, open bloeien en omarmen

en de gebroken harten verwarnen

Groots, zijn de kleine dingen in 't leven

Voor een oorlogskind kunnen we zoveel betekenen!

Het is hoe ver jou hart reikt, hoe jij het leven bekijkt. 

En vertel me dan, jou levensplan!

 ----------

 

KORTE SPEED UPDATE OVER HOE HET VERDER GAAT

Maar lieve mensen, het gewone leven gaat ook door en er is al vaak vraag geweest naar hoe het allemaal gaat. Denk dat ik niet hoef uit te leggen dat ZOVEEL geluk onze kant opwaait!

Helaas heb ik fysiek wel weer gedoe, wat ik voor nu even laat voor wat het is (ik ga het er later wel weer over hebben). 

Toch eventjes 'het laatste nieuws' over.. :

Na het heuglijke nieuws dat er voor ons een aangepaste woning was (na lang wachten en uiteraard heeeeeel blij mee!) kreeg ik een paar dagen geleden te horen dat de oplevering de 20e deze maand is en de sleutel dan ook al wordt gegeven. 

Maar:

er is wat gedoe: wel aangepast huis, maar een keuken zonder apparatuur, of we dat zelf even willen dokken voor plusminus €2500,- en nee de woningbouw doet niet aan een betalingsregeling.
Je snapt, ik kan niet van twee woningen de huur betalen dus deze is nu direct opgezegd.

Ook de deuren zijn nog niet elektronisch ... Hebben ze tijd voor nodig en de gemeente ziet niet in waarom ze het huis leeg zouden laten, wat dus ook heel fijn is (NOT!). 

Ik wil niet teveel gaan zeuren want we hebben een TOP gemeente en wat zij allemaal wel niet voor me doen en regelen, echt respect.
Ook hoe ze ons bijstonden nadat Coco werd doodgebeten..

 Ookal is dit gebeuren misschien niemand te verwijten. Ik snap de woningbouw en ik snap de gemeente. 

Maar feit blijft dat het errug lastig wordt voor ons zo. 

We moeten nu binnen no time verhuizen (regel dat maar eventjes - ahum - en m'n ouders gaan ook nog op vakantie dan!) naar een woning zonder enkele apparatuur in de keuken, dus alleen een keukenblok). En voorlopig ook nog zonder elektrische deuren.

Wat maakt dat ik dus nog steeds niet zelf kan doen wat ik moet/wil doen en mensen nodig heb.

Zelf van school halen samen eten en terugbrengen. Zonder ook maar iemand in huis. Het zijn die kleine momenten... 

Normaliter ga ik 1x per week uit bed, mama tilt me dan naar beneden en rond 9.30 tilt Mama me weer naar boven nadat ik de kinds heb gebracht en heb gelezen met groep 4.

Moeten we nu zo dan dagelijks naar de Snackbar en bij mijn ouders eten??

I don't know.. We overleven het wel haha! Misschien zetten we wel een tent op met zo'n campingfornuisje whaha, onee beetje gevaarlijk met zuurstof.. BAM. Oops. 

En nu zonder dollen: 

Tis dat het al zo enorm snel gaat gebeuren dat ik niks op m'n gemak kan bedenken of regelen. Ik weet überhaupt nog niet eens welke kleuren er op de muren moeten

Ik zou nog zoveel meer willen vertellen, maar voor nu stop ik ermee.

Zeer spoedig zal ik mijn grootste best doen om voor alle kandidaten een mooie herinnerings-film te maken en die van ons en ons allen volgt als eerst. 

Wil je meer weten over de live-show JIJ&IK? Plaats dan een reactie onder deze blog en je vraag zal worden beantwoord!

Voor nu, rust = een must! 

Mijn lichaam laat nu toch echt van zich horen!
Maar moet de hele verhuizing en bovenstaand verhaal zien te regelen.

Laten we afsluiten met ál het mooie wat op ons pad mag komen deze periode. Ge-wel-dig.

DANK IEDEREEN.

Dankjewel Maartje, je was/bent een TOP 'manager/begeleidster' van IEDEREEN, wat een respect heb ik voor je gekregen harde werkster! En zo ook Lisa en de rest van het team.

Zoveel mensen hebben met hun hele HART heel HARD gewerkt aan deze prachtshow!

Oja! We schakelden na de liveshow in bij RTL LATE NIGHT van 29 juni. Terug te zien op rtlxl net als de RTL BOULEVARD aflevering.

Nu nog midden in de pers-molen. Het feest gaat lekker door!

Met plezier geef ik interviews, ook als ze me wakker bellen haha! Echte toppers allemaal. Erg dankbaar voor de zovelen kranten/persberichten over ons!

FB PAGINA ZO NIET SAAR: facebook.com/ZoNietSaar